- qua
- quā, adv. [ abl. fem. from qui], on which side, at or in which place, in what direction, where, by what way (class.).I.Lit., of place:II.
orasque Italicas omnis, quā adgreditur mare, sumus circumvecti,
Plaut. Men. 2, 1, 12:fumus si quā exit foras,
id. Aul. 2, 4, 22:jubet persequi, si quā queat reperire quae sustulerit,
id. Cist. 1, 3, 35: regna mihi liquit Pelops, quā ponto ab Helles urgetur Isthmos, Poët. ap. Sen. Ep. 80, 7; cf. Cic. Or. 49, 163:ad omnes introitus, quā adiri poterat,
id. Caecin. 8, 21:quo loco depulsus, Caecina, quā potuit, profectus est,
id. ib. 8, 22:sum e proximo vicini fundo dejectus, quā adibam ad istum fundum,
id. ib. 29, 82:in templum ipse nescio quā ascendit,
id. Phil. 3, 8, 20:eādem, quā ceteri, fugere noluit,
id. Div. 1, 54, 123:quā se parens persequeretur,
id. Imp. Pomp. 9, 22:arx Athenarum, quā ad meridiem vergit,
Nep. Cim. 2, 5:reliquum spatium, quā flumen intermittit,
Caes. B. G. 1, 38:plurima quā silva est,
Ov. M. 14, 361:complentur moenia ac tecta, quāque longissime prospectari poterat,
i. e. as far as the eye could reach, Tac. A. 3, 1; Verg. A. 2, 753:quā te ducit via, dirige gressum,
id. ib. 1, 401;12, 507: oras, quā medius liquor Secernit Europen ab Afro,
Hor. C. 3, 3, 46; 3, 30, 10; Ov. M. 1, 187:vagari, quā velit,
wherever, wheresoever, as far as, Cic. de Or. 1, 16, 70:omnia, quā visus erat, constrata telis, armis,
Sall. J. 101, 11; cf. Ov. M. 1, 241:quā murum ducturi erant,
Liv. 1, 44; 4, 17; 5, 43:quā modo simulato metu cesserant, eā in veram fugam effusi,
id. 6, 24, 11.— Rarely with antecedent in plur.:ad omnes introitus quā adire poterat,
Cic. Caecin. 8, 21:vias relaxat, veniat quā sucus in herbas,
Verg. G. 1, 90:viae, quā,
id. A. 5, 590:duae erant viae, quā, etc.,
Nep. Eum. 8, 4. —Transf.A.Partit.: quā... quā, partly... partly; as well... as; both... and:B.mores rapere properant, quā sacrum, quā publicum,
Plaut. Trin. 4, 3, 39:qui consectare quā maris quā feminas,
id. Mil. 4, 2, 20; 4, 9, 15:ut si sunt quā suis quisque quā totius ordinis viribus,
Liv. 2, 35, 4:omnia convestivit hederā, quā basim villae, quā intercolumnia,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 5:quā dominus, quā advocati,
id. Att. 2, 19, 3; 9, 12, 1:quā de Buthrotiis, quā de Bruto,
id. ib. 15, 18, 2:quā falsa, quā vera,
Liv. 2, 45 et saep.:quā feminae, quā viri,
Plin. Ep. 6, 33, 4.—As far as, in so far as (mostly post - Aug.):C.statui non ultra attingere externa, nisi quā Romanis cohaerent rebus,
Liv. 39, 48:Aegyptii ignem vocant masculum, quā ardet flamma, et feminam, quā lucet innoxius tactu,
Sen. Q. N. 3, 12, 2:assumere in causam naturas eorum, quā competent, aut mitigare, quā repugnabunt, oportebit,
Quint. 4, 1, 17; Tac. A. 6, 10; cf.:in praesentia non quā filius alicujus, sed quā homo, aestimatur,
Dig. 35, 2, 63.—In what manner, how, by what method; to what degree or extent:quominus ei liceat eādem illā facultate et copiā vagari, quā velit,
Cic. de Or. 1, 16, 70:numquid tute prospexti tibi, Quid fieret? quā fieret?
Ter. Ad. 4, 5, 56 (id est: quā ratione, quo modo fieret, Don.); cf. id. ib. 4, 4, 18:quā facere id possis, nostram nunc accipe mentem,
Verg. A. 1,676:coëant in foedera dextrae, Quā datur,
Verg. A. 11, 293 Forbig. ad loc.: ante praedico, M. Antonium delectus, quā possit, habiturum, in whatever manner, Cic. Phil. 6, 3, 5:veterem tutare sodalem, Quā licet,
Ov. P. 2, 4, 33:quā licet et possum, luctor celare furorem,
id. H. 15 (16), 235:quā populus laboret,
Hor. C. 3, 8, 25.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.